Styl w aranżacji wnętrz z minionej epoki - Regencja

Dobry projektant wnętrz powinien być konsekwentny  w aranżacji wnętrz stylizowanych. Oto opis jednej z epok.

Regencja

Życie w Anglii w okresie regencji, który w najszerszym ujęciu obejmuje okres od końca lat dziewięćdziesiątych XVIII wieku do końca lat trzydziestych XIX wieku, cechowała większa niż poprzednio prywatność i swoboda. Pokoje często z oknami w wykuszach, były mniejsze , miały niższe sufity, a ustawienie mebli było dużo swobodniejsze. Zamiast rozmieszczać je pod ścianami, sprzęty grupowano wokół kominka. Rodzina i przyjaciele zasiadali wokół okrągłego stolika, aby rozmawiać lub grać w karty. Wnętrza były dużo lepiej oświetlone niż dawniej: nowe lampy olejne dawały dość światła, by klika osób mogło czytać lub pisać przy jednym stole.

Czasy regencji to okres wielkiego luksusu i rozmachu

Wnętrza z okresu regencji były lekkie i pełne wdzięku, miały stosunkowo skromnie zdobione ściany czystej , jasnej barwy. Górą biegł wąski fryz, sufit bywał zwykle prosty lub zdobiony pośrodku niewielką girlandą, z której zwisał żyrandol. Używano dużej ilości tkanin – zebranych w festony i lambrekiny, czasami też upinano festony miedzy nogami krzeseł.

W okresie regencji nastąpił odwrót od późnego stylu Adama i ”wrzecionowatej „ elegancji mebli Hepplewhite’a. Nastała moda na nową postać późnego neoklasycyzmu. Kładła ona większy nacisk na ścisły klasycyzm formy i kształtu, a nie tylko zdobień jak to miało miejsce we wzorach wypracowanych przez braci Adam. Późny neoklasycyzm miał wiele wspólnego z współistniejącym obok niego francuskim stylem empire. Ukształtował się on głownie pod wpływem cywilizacji starożytnej Grecji i Egiptu. Oparte na starożytnych wzorach meble były dość ciężkie i masywne choć , wywodzące się z klismos przedstawianego na wielu wazach greckich, typowe dla okresu regencji krzesło o szablastych nogach jest pełne wdzięku. Podobnie jak we Francji, szczytem mody były motywy egipskie ,zainspirowane egipską kampanią Napoleona. Wpływ ten uwidocznił się w konstrukcji stołów, które wspierały się na nogach w kształcie uskrzydlonych lwów i sfinksów oraz w motywach takich jak palmety, lwie maski i łapy, skarabeusze, obeliski, a nawet krokodyle. Popularnością ,choć mniejszą ,cieszyły się też dwa style nie – klasyczne- chinoi-serie i gotyk.

 

Ściany

Farby Duże, nie zdobione powierzchnie ścian bywały często malowane jednym kolorem, następnie zaś dekorowane dyskretnym wzorem ,nakładanym szablonem lub malowanym ręcznie .Charakterystyczne dla okresu regencji są ściany malowane we wzory imitujące marmur, słoje drewna, brąz lub porfir. Czasami podobnie zdobiono meble ,okładziny ścienne ,kominki itp.

Tkaniny Ściany pokrywano niekiedy tkaninami- jedwabnym adamaszkiem, lustryną, tabourete, lub wełną. Czasami draperie podwieszano pod sufitem na kształt namiotu.

Okna Szczyty okien zdobiono obfitymi draperiami – czasami wymyślnie podwiązywanymi i upinanymi, z dużą ilością frędzli. Pod spodem zwykle znajdowały się haftowane firanki. Tam ,gdzie na ścianie występowało obok siebie kilka okien stosowano jedna wspólną draperię, upiętą w festony. Po roku 1819 tkaniny stały się lżejsze, a wzory bardziej fantazyjne, często drukowane. Popularnością cieszył się perkal o motywach kwiatowych.

Podłogi

Stosowano taki sam typ podłóg jak w okresie georgiańskim. Dywany były jeszcze modniejsze niż dawniej: popularnością cieszył się motyw ośmioboku oraz wzory kwiatowe. Nowością był splot brukselski tkany podobnie jak dywany z Wilton, ale z okrywa pętelkową, a nie włosem strzyżonym.

Meble

Mimo ,że nadal popularny był mahoń, to jednak najbardziej typowy dla okresu regencji jest palisander. Forniry wykonywano też z klonu i bardzo egzotycznego zebrawood. Dekoracje ze złoconego brązu zostały wyparte przez inkrustacje i galeryjki wykonywane z mosiądzu.

Stolik przed kanapę był przeznaczony na książki ,zastawę do herbaty, przybory do szycia itd. Podobnie jak stół typu Pembroke miał opuszczane klapy, ale był większy, a klapy znajdowały się przy krótszych bokach. Modne stały się tzw. quartetto tables Sheratona ,a także stoliki o podwójnej funkcji służące do gier i pracy. Popularne były tez stoliki nocne .Nadal spotykało się kredensy po obu stronach .Nowością była szyfoniera używana czasem zamiast kredensu ,była to szafka na nóżkach, z półka lub pólkami zakrytymi parą drzwiczek; te ostatnie mogły być wykonane z litego drewna lub mieć część środkową wypełnioną siatka z mosiężnego drutu.

Krzesła o dwu lub więcej szczeblinach w oparciu miewały zdobienia w kształcie liny. Te „trafalgarskie” krzesła miały być hołdem dla Nelsona.

Oświetlenie

Nadal powszechnie używano woskowych świec i bardzo modne były gerydony. Istotny wpływ na życie codzienne wywarły nowe modele lamp olejnych.

Akcesoria

Stojaki na rośliny doniczkowe stanowiły odzwierciedlenie mody na dekorowanie wnętrz kwitnącymi roślinami.

Nad kominkami zamiast obrazów umieszczano raczej prostokątne lustra. Modne były też okrągłe lustra zwieńczone orłem.

Zapraszam do odwiedzenia strony www.kuchnie-vena.pl